Study Circle- ಚಿಂತನಾ ಸರಣಿ -23 ದಿ.06-01-23
(ಪ.ಪೂ.ಗುರುಗಳ ಪ್ರವಚನದಿಂದ)
卐卐卐卐卐卐卐卐卐卐卐卐卐卐卐卐卐卐
ಮೂಕನಿಗೆ ಹೇಗೆ ಸಕ್ಕರೆಯ ಸವಿಯನ್ನು ಹೇಳಲು
ಹೇಳಿದರೆ , ಅಥವಾ ಚಿಕ್ಕ ಬಾಲಕನಿಗೆ ಯಾವರೀತಿ
ಪ್ರೌಢತನದ ಬಗೆಗೆ ಹೇಳಲು ಬರುವದಿಲ್ಲವೊ ಅದೇ
ರೀತಿ ತುರೀಯ ಅಥವಾ ತುರ್ಯಾವಸ್ಥೆಯ ಬಗೆಗೆ
ಹೇಳುವುದು ಕಠಿಣವಿರುತ್ತದೆ.ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ ನಮ್ಮ
ಆಯುಷ್ಯದುದ್ದಕ್ಕೂ ಕೇವಲ ಜಾಗೃತ್ ,ಸ್ವಪ್ನ ಮತ್ತು
ಸುಷುಪ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಇರುವ ನಮಗೆ ನಾಲ್ಕನೆಯ ಮತ್ತು
ಉನ್ನತ ಅವಸ್ಥೆಯಾದ ತುರ್ಯಾವಸ್ಥೆ ಅಥವಾ
ಸಮಾಧಿ ಅವಸ್ಥೆ ಇವುಗಳ ಬಗೆಗೆ ಚಿಂತನೆ ಮಾಡುವ
ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡೋಣ.ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ನಮಗೆ ತೀವ್ರ ಆನಂದ
ಉಂಟು ಮಾಡುವ ಅವಸ್ಥೆ( ಉಪಾಧಿ ರಹಿತ) ಆದದ್ದು
ಸುಷುಪ್ತಿ ಆಗಿರುತ್ತದೆ.ಇದಕ್ಕೂ ಮೇಲಿನ ತುರೀಯ
ಅವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನದ ಅನುಭವ ಇರುತ್ತದೆ.ಇದು
ಮಲಿನ ರಹಿತ ಮನಸ್ಸು ಹಾಗೂ ಬುದ್ಧಿಗೆ ಬರುವ ವಿಶಿಷ್ಟ ಅನುಭವ ಆಗಿರುತ್ತದೆ.ಅಂದರೆ ಜ್ಞಾನಚಕ್ಷು ಅಥವಾ ಅಂತರ್ಮನ ಎಚ್ಚರ ಇರುತ್ತದೆ.ಆದ್ದರಿಂದ
ಇದನ್ನು "ಜಾಗೃತ್ ಸುಷುಪ್ತಿ" ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಅಂದರೆ ಜಾಗೃತ ಇದ್ದಾಗ ಸುಷುಪ್ತಿಯ ಆನಂದ
ಅಂದರೆ ಉಪಾಧಿರಹಿತ ಆನಂದದ ಅನುಭವ
ಇರುತ್ತದೆ.ಭಗವಂತನ ಮನಸ್ಸು ಅಥವಾ ವಿಶ್ವ ಮನಸ್ಸು
(ಕಾಸ್ಮಿಕ್ ಮೈಂಡ) ಇದರೊಂದಿಗೆ ತಾದಾತ್ಮ್ತತೆಯ ಅನುಭವ ಸಮಾಧಿ ಅಥವಾ ತುರ್ಯಾವಸ್ದೆ ಆಗಿರುತ್ತದೆ.ಭಗವಂತನ ಶಾರದಾ ಶಕ್ತಿಯ ಹಾಗೂ
ಗುರುಕೃಪೆಯಿಂದ ಯೋಗಿಗಳು ಸಮಾಧಿ ಅವಸ್ದೆ
ಸಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ.ಅದೇ ರೀತಿ ಸಾಧುಗಳು ಅಂದರೆ
ಸಾಧಕರು ತುರ್ಯಾವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಮುಟ್ಟುತ್ತಾರೆ.
ಇದಕ್ಕೆ ಸದ್ಗುರು ಕೃಪೆ ಹಾಗೂ ಪುಣ್ಯವಿಶೇಷ ಎರಡೂ
ಬೇಕಾಗುತ್ತವೆ.ಶ್ರೀ ಮಹಾರಾಜರ ಶಿಷ್ಯರೊಬ್ಬರಾದ
ಶ್ರೀ ಮಹಾಭಾಗವತರು ,ಸಮಾಧಿ ಅವಸ್ಥೆಯ ಅನುಭವ ಕೇಳಿದಾಗ ಶ್ರೀ ಮಹಾರಾಜರು ಕೃಪೆ ಮಾಡಿ
ಅವರಿಗೆ ಅದರ ಅನುಭವ ನೀಡುತ್ತಾರೆ.ಅವರು
ಸುಮಾರು ಅರ್ಧಗಂಟೆಗಳಾದ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ ಸಾಮಾನ್ಯ
ಅವಸ್ಥೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಶ್ರೀ ಮಹಾರಾಜರು ನಿಮ್ಮ
ಪುಣ್ಯಾಂಶ ಅಷ್ಟೇ ಇತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಹೀಗೆ ಆಯಿತು
ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.ಇನ್ನು ಇದನ್ನೂ ಮೀರಿ ಅಂದರೆ ತುರ್ಯಾತೀತ ಅವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಸತ್ಪುರುಷರು
ಇರುತ್ತಾರೆ.ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಶ್ರೀ ಮಹಾರಾಜರು,
ಹೀಗೆ ಇರುತ್ತಿದ್ದರು.ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರ ಬಗೆಗೆ
ಹೇಳುವಾಗ ತುರ್ಯಾತೀತ ಅವಸ್ಥಾ ಆಹೆ ನಿರಂತರ
ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.ಅಂದರೆ ಇಂತಹವರು
ಅಸಾಮಾನ್ಯ ಸತ್ಪುರುಷರಿರುತ್ತಾರೆ.ಇವರ ನಿತ್ಯ
ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ,
ಕೋಪಿಸುತ್ತಾರೆ,ಜಗಳವಾಡುತ್ತಾರೆ ,ಬಯ್ಯುತ್ತಾರೆ,
ನಮ್ಮಕ್ಕಿಂತಲೂ ವ್ಯವಹಾರಿಕ ಬುದ್ಧಿ ತೋರಿಸುತ್ತಾರೆ,
ಆದರೆ ಯಾವುದರಲ್ಲೂ ಅಂದರೆ ,
ಕೋಪ,ದ್ವೇಷ,ಮೋಹ ಲೋಭ ಇಂಥವುಗಳಲ್ಲಿ ಎಂದೂ
ಸಿಲುಕಿಕೊಳ್ಳುವದಿಲ್ಲ.ಶ್ರೀ ಮಹಾರಾಜರ ಚರಿತ್ರೆಯಲ್ಲಿ
ಇಂಥ ನಾನಾ ಪ್ರಸಂಗಗಳನ್ನು ನೋಡಬಹುದು.
ಒಬ್ಬರಿಗೆ ಬಯ್ಯುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ಮತ್ತೊಬ್ಬರು ಭಗವದ್ಗೀತೆಯ ಶ್ಲೋಕವೊಂದರ ಮೂಲಕ ಸಿಟ್ಟಿನ ಬಗೆಗೆ ಕೇಳಿದಾಗ ತಡೆಯಿರಿ ಈ ಕೋಪವು ಕುತ್ತಿಗೆ
ಮೇಲಿನದಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೀಂದೆ ತಿರುಗಿ
ಶಾಂತವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.ಇದು ಓದಲು ,ಕೇಳಲು
ಸಹಜವೆನಿಸುತ್ತದೆ .ಆದರೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿ ನೋಡಿದಾಗ
ಹೀಗೆ ಮಾಡುವುದು ಎಷ್ಟು ಕಠಿಣ ಇರುತ್ತದೆ.
ನಾನೂ ಪ.ಪೂ.ಗುರುಗಳೊಂದಿಗೆ ಇಂಥ
ಕೆಲವು ಪ್ರಸಂಗ ನೋಡಿದ್ದೇನೆ.ಎಂತಹ ಕೋಪ
ಒದರಾಟ, ಅನಬಾರದ್ದನ್ನು ಅನಿಸಿಕೊಂಡು,
ಶಾಂತವಾಗಿ ಇದ್ದು ಎಲ್ಲ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ
ಅವರು ಇಡೀ ವಾತಾವರಣವನ್ನೇ ತಮ್ಮ
ಆಶೀರ್ವಚನದ ಪ್ರಭಾವದ ಮೂಲಕ ಬದಲಾಯಿಸಿ
ಬಿಟ್ಟರು.ನಮ್ಮ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸಾಧನೆ ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ
ಇರುವದರಿಂದ ಅವರು ನಮಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವದಿಲ್ಲ
ಅವರು ಇರುವ ಭೂಮಿಕೆ ಎಂತಹುದು ಎಂಬುದು
ನಮಗೆ ಅರಿವಿಗೆ ಬರುವದಿಲ್ಲ ಅಷ್ಟೆ.ಅವರಾಗಿಯೆ
ಏನಾದರೂ ಹೇಳಿದಾಗ, ಈ ಚಿಂತನೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ
ಒಂದು ಸಲ "ನನ್ನ ಸಮಾಧಾನ ಭಂಗ ಮಾಡುವ
ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿರಿ ಇದು ನನ್ನ ಚಾಲೇಂಜ"ಎಂದು
ಅಂದಾಗ, ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ.,ಇಲ್ಲಿ ಇರುವವರು, ಇಲ್ಲಿ
ನಡೆಯುತ್ತಿರುವದೆಲ್ಲ ಚಲನ ಚಿತ್ರದ ಹಾಗೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ,
ಎಲ್ಲರೂ ಆಚೀಚೆ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಕೆಲಸಗಳಿಗಾಗಿ
ಧಡಪಡಿಸುತ್ತ ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಆದರೆ ಇದಾವೂದು
ತಮಗೆ ಅನಿಸುವದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ, ಎಲ್ಲದರ
ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಅವರದೇ ಇರುತ್ತದೆ, ಆದರೂ ಈ ರೀತಿ
ಇರುತ್ತಾರೆ ಎಂದಾಗ ಅವರ ಹಾಗೂ ನಮ್ಮ
ಮಾನಸಿಕ ಭೂಮಿಕೆಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ,
ಅವರು ತುಂಬಾ ಎತ್ತರದ ಉನ್ನತ ಅವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ
ಇದ್ದರೆ ನಮ್ಮದು ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಇರುವ ಅವಸ್ಥೆ
ಇರುತ್ತದೆ.ನನಗೆ ಅದನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಹೇಳಲೂ
ಬರುವದಿಲ್ಲ ,ಕ್ಷಮಿಸಬೇಕು.ಈ ಬರೆಯುವದೂ ಅವರ ಆಶೀರ್ವಾದವೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಅವರೂ ಶ್ರೀ ಮಹಾರಾಜರ ಹಾಗೆ ತುರ್ಯಾತೀತ ಅವಸ್ಥೆಯಲ್ಲ ಇದ್ದರೂ ಇರಬಹುದು ನಮಗೆಲ್ಲಿ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ.
ಇರಲಿ ,ಈ ರೀತಿಯಾದ ತುರೀಯ ,ತುರ್ಯಾತೀತ
ಅವಸ್ಥೆಗಳೂ ಇರುತ್ತವೆ.ಇದರ ಗಾಢತೆಯ ಪರಿಣಾಮದಿಂದ ಸತ್ಪುರುಷರ ದೇಹವೂ ಚಿನ್ಮಯ
ಆಗುತ್ತದೆ.ಇಂತಹ ಸತ್ಪುರುಷರಿಂದ ಕೋಟ್ಯಾವಧಿ ಜನರ ಉದ್ಧಾರವಾಗುತ್ತದೆ.ದೇಹದಿಂದ ಇದ್ದಾಗ ಹೇಗೊ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಕಾರ್ಯ ದೇಹ ಬಿಟ್ಟ ಮೇಲೂ ಮಾಡಬಲ್ಲರು.ಪ.ಪೂ.ಗುರುಗಳು
ಏನು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಅಂದರೆ, ದೇವರು ನಮಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ
ಬುದ್ಧಿ ಶಕ್ತಿ, , ವಿಚಾರ ಶಕ್ತಿ ಹಾಗೂ ತಿಳುವಳಿಕೆ
ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ, ನಾಲ್ಕಾರು ಪುಸ್ತಕ ಓದುತ್ತೇವೆ, ಒಂದಷ್ಟು
ಪ್ರವಚನ ಕೇಳುತ್ತೇವೆ, ನಂತರ ಎಲ್ಲ ತಿಳಿದವರ ಹಾಗೆ
ವ್ಯವಹಾರ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ, ಇವೆಲ್ಲಕ್ಕೂ ಮೀರಿದ
ಎಷ್ಟೋ ಅವಸ್ಥೆಗಳು ಇವೆ ಎಂಬುವದರ ಬಗೆಗೆ
ವಿಚಾರ ಮಾಡದೆ ,ಸರಿಯಾಗಿ ಸಾಧನೆಗೆ ತೊಡಗದೆ,
ವ್ಯರ್ಥ ಆಯುಷ್ಯ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಬಿಡುತ್ತೇವೆ.
ಇದು ನಿಜವೇ ಇರುತ್ತದೆ.ಶಬ್ದಜ್ಞಾನ ಎಷ್ಟು ಬೇಕು
ಅಷ್ಟೇ , ಅನುಭವ ಜ್ಞಾನ ಮಹತ್ವದ್ದು ಇರುತ್ತದೆ.
ನಮ್ಮ ಭಾರತೀಯ ತತ್ವಜ್ಞಾನ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯ ಎಂದರೆ
ಹೊರಗಿನ ವಿದ್ಯೆ ಎಷ್ಟೇ ಇರಲಿ ಅಥವಾ ಇಲ್ಲದಿರಲಿ
ಕೇವಲ ನಾಮಸ್ಮರಣೆ ,ಭಗವಂತನ ,ಸದ್ಗುರುಗಳ
ಲೀಲೆ ಗಳ ಚಿಂತನೆ ,ನಾಮದ ಅನುಸಂಧಾನ ಮಾತ್ರದಿಂದ ಈ ಎಲ್ಲ ಅವಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯರು
ಕೂಡಾ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು.ಇದು ಜಗತ್ತಿಗೆ ,
ಮಾನವ ಕುಲಕ್ಕೆ ಸನಾತನದ ಕೊಡುಗೆಯಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ವಾಸನಾ ತ್ಯಾಗದ ಚಿಂತನೆ ಮಾಡೋಣ
ಈ ವಾಸನಾ ,ವಾಸನಾ ಎಂದರೆ ಭಗವಂತನ ನೆರಳು
ಅಥವಾ ಅವನ ..!...
ಅವಧೂತ ತನಯ
*" ಜಾನಕಿ ಜೀವನ ಸ್ಮರಣ ಜಯ ಜಯ ರಾಮ"*
No comments:
Post a Comment